MIJN

Tien jaar geleden maakte een grote ramp een abrupt einde aan de mijnindustrie. Sindsdien is het dorp afgegleden: het geld is op, en scheuren en verzakkingen zijn aan de orde van de dag. De jongeren dromen ervan het dorp te verlaten, hun ouders dromen maar zo min mogelijk. Tot een paar maanden terug, toen een loterij de helft van de dorpelingen in één klap monsterlijk rijk maakte. De andere helft bleef arm.

In MIJN beschrijft Koen Caris hoe de menselijke neiging om alles in twee kampen te verdelen, een hechte gemeenschap uit elkaar kan trekken. En hoe juist die mensen die zich het minst gezien voelen, soms zelf geen oog meer hebben voor anderen.